Op een donderdagavond
'Ik weet dat er mensen bestaan die veel te veel kleren inpakken, wanneer ze op reis vertrekken. Jij valt op dat vlak nog goed mee', stak Lief deze week van wal.
Ik knik instemmend. Mijn bagage neemt telkens maar een heel klein beetje meer plaats in dan de zijn.
'Maar...', gaat ie verder. 'Als het op boeken aankomt ben je een ramp. De laatste keer nam je vijf knoeperts van elk minstens 300 pagina's mee. Dat krijg je toch niet weggewerkt op 10 dagen. Niemand kan dat.'
Ik hou wijselijk m'n 'een boek voor elke mood'-speech voor me. Voor een niet (of amper) lezer is dat Latijn. Boeken zijn boeken. Letters op een rij vormen woorden en zinnen. Klaar!
Hij staat voor de wijnkistjes-boekenkast. Z'n handen in zijn zij en hoofd wat schuin.
'Hier krijg je niets meer in.'
Boeken staan netjes in rijen naast elkaar. Boeken liggen bovenop de rijtjes-boeken. Kleine boeken wurmen zich in de laatste lege gaatjes.
Ik hou opnieuw wijselijk voor me dat zeker 15 boeken aan het logeren zijn bij collega's en vrienden. En dat nog eens minstens 10 boeken een toren vormen naast m'n bed.
'Wordt het geen tijd om de boekenkast eens op te ruimen? In plaats van steeds nieuwe bij te kopen?'
Ik schud verwoed met m'n hoofd.
'Stop dan tenminste met nieuwe boeken te kopen.'
In mijn verdediging. Lief leest niet. Of amper. En volgens mij kan iemand die niet (of amper) leest) niet begrijpen wat boeken kunnen doen. In het bijzonder wat 'boeken kopen' kan doen.
Iemand nog goede argumenten over? Hoe peuter ik het aan z'n verstand wat een nieuw boek doet?
Of heeft er iemand lege wijnkistjes over? (want hoedanook, de boekenkast is binnenkort aan uitbreiding toe.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten