Kruimel

Er is geen morgen
Gisteren was zo'n dag die al maanden in m'n achterhoofd speelde. Een datum die al een eeuwigheid in m'n agenda aangekruist staat (meestal vooraleer ik effectief al een agenda van het jaar in kwestie bezit). Een dag die simpelweg in je geheugen gegrift staat met uitroeptekens ernaast. Niet vergeten!
Gisteren was zo'n dag. Een viering, een feest voor en door mijn vader en z'n vriendin. En het gekke aan die dagen is: al die maanden wanneer je rondloopt met die ene datum in je hoofd, is het alsof de volgende dag niet bestaat. Alsof die simpelweg nooit zal komen. Alsof de tijd stil zal staan. Er was enkele weken lang geen 2 mei na 1 mei. Schijn bedriegt, want vandaag is toch gekomen netjes na gisteren zoals dagen dat doen.
Zaterdag is trouwens weer zo'n dag en 7 mei is al van de kalender geveegd. Twee lieve vrienden die 'Ja' tegen elkaar zeggen. Kiezen voor 'ons'. Dan kan ik me geen morgen voorstellen.
Juni is trouwens zo'n maand. Wanneer Kleine Stamper er echt-echt zal zijn. Dan kan ik me geen juli voorstellen, geen volgende dag, even zelfs geen wereld buiten dat kleine lijfje.

De volgende dagen zullen sowieso komen, maar dat zal ik dan wel zien.