27
'Vorig jaar zeilden we met een catamaran langs de kust van Rhodos', denk ik terwijl ik Jasper om 5 uur uit zijn bedje vis. Mijn kleine man stopt onmiddellijk met huilen en slaat enthousiast met zijn vuistjes om zich heen. Ik nestel me in de zetel om hem eten te geven. Jasper valt aan met de woestheid van een klein wolfje. Even later heeft hij zich aan me vastgeklemd. Mijn linkerpink omklemd met zijn rechterhandje. Zijn linkerhandje rust op mijn hart. Ik luister hoe Jasper drinkt en kijk naar buiten. De zon is al op, vogels fluiten. Twee poezen sluipen door de achtertuin allebei loerend op dezelfde vogel.
'Vorig jaar was hij niet meer dan een groot verlangen', denk ik terwijl Jasper verder slokt. 'Nu zie ik al drie weken het ochtendgloren in al zijn variaties.'
Ik ben al 5 uur officieël 27. Mijn pakjes wachten in de kleerkast verstopt onder Liefs stapel pulls, maar het mooiste cadeau hou ik in mijn armen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten