Toverhoed
KleineMan moet altijd eventjes de longen uit zijn lijf te huilen voor hij in slaap valt. Alle trukjes werden uit de toverhoed getrokken, maar niets hielp. Even keihard krijsen en dan pas vertrekt hij richting dromenland.
Voorlezen had ik nog niet geprobeerd, dacht ik deze morgen. Dus toen het tijd was voor een dutje nestelde ik me met Jasper op schoot in de zetel en las een Nijntjesboekje voor. Jasper knuffelde in de holte van mijn arm en keek met grote ogen naar de prentjes. Soezerig en zwaar leunde hij tegen me aan toen ik het boekje sloot en hem in zijn bedje tilde. Slaapzakje toe en knuffelkonijn. Hij gaf geen kik. Opgelucht sloot ik de deur van zijn kamertje. Gelukt!
Drie treden op de trap later hoorde ik zijn welgekende krijs. Zoals gewoonlijk voor vijf minuutjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten