...
Het ging wonderwel erg vlot. Het feit dat ik fijne collega’s heb, een job met voldoende afwisseling en de zekerheid dat er 's morgen verse koffie staat te pruttelen, hielp natuurlijk wel. Om maar te zwijgen over de pauze van zeven maand die ik net achter de rug heb.
Het ging dus wonderwel heel vlot; om 6uur uit mijn bed klauteren, douchen, ontbijten en KleineMan crècheklaar maken.
Tot deze morgen. De wekker piepte zijn irritante deuntje en ik verstopte mijn hoofd onder mijn kussen. In de kamer naast ons kraaide een vrolijke miniman en Lief stond walgelijk opgewekt op.
‘Betrapt!’,glunderde Lief.
‘Helemaal niet!’, morde ik vanuit een holte onder mijn dekbed.
‘Dat is bij mijn weten al de tweedemaal dat je de snoozeknop gebruikt.’
‘Hmpfr’
‘Afgeklokt op het begin van de derde volle week. Je hebt het nog lang volgehouden.’
Moet ik maar niet uitbazuinen dat mijn maandagmorgenhumeur zeker voor twee maanden uit de wereld zou zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten