Koffie
‘Was het weekend zo erg?’, vraagt hij terwijl hij monter op zijn toetsenbord tokkelt.
Ik slik een semi-kattige opmerking in. Maandagmorgen en nog geen tas koffie van dicht gezien, maar dat kan hij niet weten.
Ik ben niet van het type ‘opgewekt duik ik de maandagmorgen kopje-onder het werk in’
Ik ben meer van het type ‘laat me even wakker worden met mijn slechts mijn tenen in het water gedompeld en een tas koffie in mijn hand.’
God, wat haat ik de maandagmorgens. (Maar dat wist je al.)
God, wat kan die eerste tas ’s morgens smaken. (Maar dat lees je hier ook niet voor het eerst)
God, wat mis ik die collega’s die met een éénzelfde ingesteldheid zich door de maandagmorgen worstelen.
Want nu, even op vakantie-verplaatsing in het andere centrum, mis ik die vijf minuten. Het ochtendritueel waar we ons elk warmen aan onze mok. En voor de rest even niets.
Het is gewoon niet hetzelfde als de één een blik cola vasthoudt en de ander aan een glas spuitwater nipt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten