Inhaalbeweging
Gods Dwazen van Joanne Harris is het ideale boek om in Frankrijk te lezen. Ideaal was natuurlijk geweest als ik aan de rand van een grijswit kolkende branding gezeten had, maar de heuvels van de Ardeche voldeden ook ruim als achtergrond. Gods Dwazen is het verhaal van Juliette. Na een leven lang rondgereisd te hebben met een theatergezelschap, woont ze nu met haar dochtertje in een rustige kloostergemeenschap. Tot op een dag een geest uit haar verleden in de abdij komt wonen en Juliette meer en meer in zijn duistere plannen verwikkeld raakt. Gods Dwazen is een boek dat je gewoon moet lezen. Je moet het verhaal de tijd geven om zich te ontplooien en je langzaam bij het nekvel grijpen. Niet Joanne Harris beste (dat is volgens mij Vijf Kwarten van een Sinaasappel) maar nog steeds bijzonder mooi, niet in het minst qua taal.
De geboorte van Venus schetst het verhaal van een meisje dat opgroeit in Florence. Een boeiende historische roman die je nooit naar de keel grijpt, maar onmerkbaar je in haar netten weeft. Soms wat teveel politiek gekonkel naar mijn zin, maar dat kan ook de Franse zon geweest zijn.
Josja Pruis is een boekentip van
Aangetekend die blijven hangen is. Op de rommelmarkt voor 50 cent zag ik mijn kans schoon en het was een aangename kompaan op de terugweg. Josja Pruis zit vooral qua structuur bijzonder mooi ineen. Ik hou van jeugdboeken die iets kleins uitpluizen. Die tonen hoe zo weinig zo groot kan zijn. Zo groot dat je drie uur lang ademloos blijft doorlezen, tot je de letters niet meer van het papier kan onderscheiden en je ontdekt dat leeslampje niet bij hebt in de passagierszetel.
Gods Dwazen van Joanne Harris is het ideale boek om in Frankrijk te lezen. Ideaal was natuurlijk geweest als ik aan de rand van een grijswit kolkende branding gezeten had, maar de heuvels van de Ardeche voldeden ook ruim als achtergrond. Gods Dwazen is het verhaal van Juliette. Na een leven lang rondgereisd te hebben met een theatergezelschap, woont ze nu met haar dochtertje in een rustige kloostergemeenschap. Tot op een dag een geest uit haar verleden in de abdij komt wonen en Juliette meer en meer in zijn duistere plannen verwikkeld raakt. Gods Dwazen is een boek dat je gewoon moet lezen. Je moet het verhaal de tijd geven om zich te ontplooien en je langzaam bij het nekvel grijpen. Niet Joanne Harris beste (dat is volgens mij Vijf Kwarten van een Sinaasappel) maar nog steeds bijzonder mooi, niet in het minst qua taal.
De geboorte van Venus schetst het verhaal van een meisje dat opgroeit in Florence. Een boeiende historische roman die je nooit naar de keel grijpt, maar onmerkbaar je in haar netten weeft. Soms wat teveel politiek gekonkel naar mijn zin, maar dat kan ook de Franse zon geweest zijn.
Josja Pruis is een boekentip van Aangetekend die blijven hangen is. Op de rommelmarkt voor 50 cent zag ik mijn kans schoon en het was een aangename kompaan op de terugweg. Josja Pruis zit vooral qua structuur bijzonder mooi ineen. Ik hou van jeugdboeken die iets kleins uitpluizen. Die tonen hoe zo weinig zo groot kan zijn. Zo groot dat je drie uur lang ademloos blijft doorlezen, tot je de letters niet meer van het papier kan onderscheiden en je ontdekt dat leeslampje niet bij hebt in de passagierszetel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten