Een voor de BlindeBoekenRuil -*plof*Ik lag op de grond in de gang, mijn ogen gericht op de brievenbus. Met mijn kin op mijn handen probeerde ik het feit dat mijn buik bijna staalhard bevroren was, te negeren. Ik luisterde naar de voetstappen en wedde met mezelf dat ik de tred van de postbode uit alle andere stappen kon vissen.
Ik lag languit en voelde de tocht die onder de deur glipte op mijn gezicht. Tot ... *plof*...
Wat daarna volgde was een rondedansje, een verscheurde verpakking, ademloos bladeren en gelukzalig lezen en prenten wijzen met KleineMan in 'De 6e dag' het nieuwe boek van Tine Mortier.
Bedankt, Tine!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten