Ik leer het wel…
Op een rijtje en dan weer in repeat schalt alles wat mij deugd doet door het bureau.
Muziek die mij doet denken dat ik op de top van een berg staan en voor de volledigheid denk ik er nog een camera bij die rondjes zoeft en haarscherp vastlegt hoe ik met wapperende haren en armen gespreid geniet van het uitzicht. (Filmisch gezien kom ik steevast als het oudste cliché uit de hoek)
Ik tank een tas extra sterke koffie en nestel mijn vingers in het warmoranje kringetje dat mijn bureaulamp op het klavier werpt. Ik trek me terug tussen woorden en letters. Om uiteindelijk de dag af te sluiten met een ‘vertrok gisteren al’ op een ‘denk jij nog eens aan die mailing’.
Dan, dan ben ik blij.
En denk ik, ik leer het wel… op de één of andere manier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten