Die keer dat ze gelukkig luisterde
'Beloof me dat je geen fratsen uithaalt.'
'Da', deed ze en huppelde rond in haar spijlenbedje.
'Ik meen het. Ik wil je binnen een half uur terug zien. Alles erop en eraan.'
'Da' en een kopstoot die tegenwoordig voor een knuffel doorgaat.
De deur ging open. Een verpleegster volledig in het groen nam ons mee naar de operatiekamer. 'We roepen u, als het voorbij is.'
En met die woorden werd de deur achter me gesloten. Ik kon mijn groene kledij afstropen en wachten op een hard bankje in een zacht verlichte kamer.
Een half uur later hoorde ik al aan de deur van de recovery dat ze zich aan haar belofte gehouden had.
3 opmerkingen:
Brrrr... Gelukkig, zeg wel!
Gelukkig dat ze deze keer wel luisterde.
Alles oké?
@Prutsen: Ja ze is weer helemaal oké.
Een reactie posten