Hooligans
Ik had het moeten beseffen toen ik dacht: 'Wat zijn ze heerlijk stil'. Toen hadden de haren op mijn nek al moeten rechtstaan. Toen had ik moeten opstaan. In plaats daarvan bleef ik zitten. Genoot van de warmte die door de koffiemok mijn handpalmen verwarmde. Keek dromerig naar buiten, naar het spel van rood, oranje en bruin.
Het was pas bij een te luide 'Krrrr' dat ik mijn oren spitste. Het was pas bij de te slecht ingehouden giechel dat ik rechtstond. En het was toen dat mijn hart even stilstond. Het was toen dat ik zag hoe mijn nazaten 'Mr Toppit' blad per blad transformeerden tot confetti...
3 opmerkingen:
Oh neen, dedju, stille kinderen zijn nooit een goed teken, alleen als ze in hun bed liggen.Wij hebben zo een hele Pluk van de Petteflet in stukjes. 'Ik vind dat boek te dik', jammerde ze...
Jep, je zóu beter moeten weten bij dat soort stiltes, maar dan wint je wens om één minuutje voor jezelf te hebben met die warme mok...
Ach, krijgen ze voor Sint/Kerst toch een nieuwe Mr Toppit?
@Roos: Mr Toppit was mijn boek. Het is de mama die met de snippers blijft zitten.
Een reactie posten