Als het hier stil is, wordt er op andere plekken veel geschreven. In het geval van afgelopen maand op mijn bed, met een laptop wiebelend op schoot en koptelefoon over de oren. Ik schreef aan een verhaal dat voorgelezen zou worden. Dat ik dat zelf zou doen, werd pas later duidelijk.
Niet echt mijn forté: op een podium in een microfoon praten. Maar dit indachtig deed ik het met verstand op nul. Mijn stem bibberde. Naar het schijnt hoorde enkel ik dat.
Dus omdat het hier zo stil was: een kortverhaal over Brugge.
Beeld je het bibberen van de stem zelf bij en ook of je het kan horen of niet.
3 opmerkingen:
zeer mooi, ontroerend
Waauw, slik, mooi, prachtverhaal, slik...
zoooo mooi ook al moest ik af en toe slikken!
Een reactie posten