Roos
De bloemknop lag tussen de andere rozen. Afgeknapt, afgebroken. Bijna hulpeloos. Een kaal steeltje prijkt tussen de andere bloemen. Voorzichtig pakt ze de rozenknop en laat hem haar in haar jaszak glijden. Ze steekt het tuiltje bloemen in het kleine vaasje. "Voor jou mama". Haar stappen weerkaatsen op de vele grafstenen als ze het kerkhof uitloopt.
's Avonds kijkt ze naar de kleine rozenknop. Rondjes zwemmend in een glazen schaal, naast haar vrolijke foto. "Voor jou mama", glimlacht ze.

Kermis
In een zee van duizenden lichtjes draaiden we rond. Mijn broertje had zijn handje uitgestrekt, alsof hij die veelkleurige sterretjes wilde pakken. Ik genoot van het op en neer deinen. Liet mijn hoofd hangen en meedeinen. Mijn haar waaierde rond. Mama, broertje en ik op een kermisattractie. Al een hele jeugd geleden. Nog steeds voel ik nog haar handen beschermend rond mijn middel. Zij in het midden, broertje en ik elk aan een kant. Haar ogen twinkelden van plezier. Ze lachte breed. Gierde het toen we steeds sneller en sneller rondtolden.
"Wil je erop?", vraagt manlief als ik verlangend naar de attractie kijk die ook dit jaar weer op de kermis staat. "Neen", antwoord ik, zoals elk jaar. "Ik geniet teveel van de herinnering."

Aaah en oooohhh
"Er moet meer zijn dan van hot naar her te hollen", dacht ik toen ik van een vergadering naar huis reed.
Boven de stad barste het vuurwerk los. En ik genoot als een klein kind van de honderden kleine bloemtuilen die oplichten in de nacht.