Radiostilte
Lang geleden dat ik om 9u wakker werd onder een bolletje dekbed. Dat ik in mijn pyjama mijn ontbijt verorberde en me op mijn dooie gemakje aankleedde. Zonder te moeten denken aan afspraken, vergaderingen of opdrachten. Dat het antwoord op de vraag: "Wat doen we vandaag?" een gek gezicht is. We zien wel!

De spreekwoordelijke batterij is aan het opladen.

10, 9, 8, 7, ....
Mijn plantjes zijn al weg, mijn te klasseren documenten hebben hun plekje gekregen, de afwezigheidsassistent op Outlook is ingesteld, de prullenbak geleegd, mijn schoudertas gevuld. In mijn agenda blinken geen vergaderingen of afspraken meer, ... . Ik heb de ramen goed afgesloten, mijn laatste werkjes opgeknapt. En nu tel ik de laatste minuten af, want nog een half uur en ik ben officieel in vakantie tot en met 5 augustus. Je zou voor minder je pesthumeur kwijtraken.

Heel even
Knijp je ogen toe, sla de volgende regels snel over ....
- het regent
- we gaan dit jaar niet op reis
- het regent
- ik heb thuis nog heel wat werk voor de boeg
- het regent
- morgen begint mijn verlof, maar ze voorspellen al voor de rest van de week slecht weer
- het regent
- automobilisten rijden je van het fietspad
- het regent
- mijn fiets is toe aan palliatieve zorgen
- het regent
- mijn arm doet pijn
- ik heb een pesthumeur

Zo .... dat is er uit. Doe maar je ogen weer open.