woensdag 2 juli 2003

Optimist
Het hoost. De regen valt met bakken uit de lucht. We kijken door het raam, luisteren naar het geroffel en dan zegt de optimist van ons twee: "Ach, dat scheelt weer heel wat geklungel met de tuinslang deze avond, want de plantjes hebben zeker geen water meer nodig."
Radiostilte
Lang geleden dat ik om 9u wakker werd onder een bolletje dekbed. Dat ik in mijn pyjama mijn ontbijt verorberde en me op mijn dooie gemakje aankleedde. Zonder te moeten denken aan afspraken, vergaderingen of opdrachten. Dat het antwoord op de vraag: "Wat doen we vandaag?" een gek gezicht is. We zien wel!

De spreekwoordelijke batterij is aan het opladen.

maandag 30 juni 2003

10, 9, 8, 7, ....
Mijn plantjes zijn al weg, mijn te klasseren documenten hebben hun plekje gekregen, de afwezigheidsassistent op Outlook is ingesteld, de prullenbak geleegd, mijn schoudertas gevuld. In mijn agenda blinken geen vergaderingen of afspraken meer, ... . Ik heb de ramen goed afgesloten, mijn laatste werkjes opgeknapt. En nu tel ik de laatste minuten af, want nog een half uur en ik ben officieel in vakantie tot en met 5 augustus. Je zou voor minder je pesthumeur kwijtraken.