Voetjes omhoog
Eventjes leek het erop. Heel eventjes waren er plannen om toch op vakantie te gaan. Ik had in mijn hoofd al lijstjes klaar met boodschappen. Was al op zoek naar een poezensit, verheugde me op al op lange avonden rond een nasmeulende barbecue. Maar al heel snel werden die plannen terug opgeborgen. In de onderste lade, met de belofte: "Volgend jaar. Volgend jaar gaan we zeker op reis."
Dus eigenlijk heb ik dit niet nodig. Eigenlijk is dit overbodig. En toch was dit een verjaardagscadeautje waar ik heel erg blij mee ben. Want relaxen in de zon in ons eigen tuintje onder de pruimenboom met mijn voetjes omhoog is ook niet te versmaden.

24
"Wanneer mama? Wanneer?", vroeg ik terwijl ik op en neer huppelde. Ik was drie jaar oud en stuiterde als een springbal door de kamer.
"Straks", lachte die.
"Maar wanneer is straks?"
"Als Tik Tak begint", antwoordde mijn mama.

Op het moment dat de begintune van Tik Tak klonk, sprong ik opgewonden op en neer.
"Ik ben vier! Ik ben vier! Ik ben vier!"
Dat is vandaag twintig jaar geleden.

Morgen
Vandaag moet ik nog goed doorwerken. Ramen schuren en schilderen. Op en af een stelling klauteren (nog steeds 6 meter hoog), de rommel binnen opkuisen.
Maar morgen, morgen wordt het leuk.