Zachtjes
Amelie Poulain, Chocolat, Tracy Chapman, Norah Jones, ... ik heb ze allemaal al grijs gedraaid als dat al mogelijk is met een cd. Het is heerlijke muziek om op de achtergrond te draaien. Rustig voortkabbelend geven ze een mooie tint aan een zomeravond op het terras. Ik parkeer ze telkens op repeat en leun achterover. Ik kan in gedachten heen waar ik ook maar wil. Of met een koptelefoon begraaf ik me in een boek, zonder dat Time Cop, Terminator of één van manliefs andere films mijn aandacht afsnoept.
Een vriendin raadde me onlangs Saint Germain aan. En jaha, die wil het ook wel goed doen. Dus vroeg ik me af of er nog juweeltjes zijn die ik niet ontdekt heb. Welke muziek leg jij op om eens te ontspannen, om in een boek te duiken of gewoon lekker op het terras te zitten? Welk groot gat gaapt er nog in mijn muzikale cultuur?

*Krak*
Tja, je bent het of je bent het niet. En ik ben het. Overduidelijk. Ik heb er zelfs een reputatie mee opgebouwd en reputaties moet je in ere houden. Dus zo kwam het dat ik op die camping in Nederland in een put sukkelde. Een klein putje. Misschien maar 10 centimeter diep. Maar ik wist mijn voet zo nauwkeurig op die rand te plaatsen dat mijn voet weggleed en ik met een misselijkmakende *krak* mijn enkel omsloeg. En nu zit ik dus weer met mijn pootje in de lucht. Hetzelfde pootje van enkele maanden geleden met een even dikke enkel. Onhandig: je bent het of je bent het niet. Ik ben het heel zeker!

Kalenderloos
In heel de maand juli moet ik slechts twee data's in de gaten houden, en dat is gek. Dat is gek omdat ik anders het hele jaar door stipt leef volgens mijn agenda. Weken bouwen zich op door vergaderingen en deadlines. Ik weet de maandag al wat me de rest van de week te doen staat en werk het af als een to-do-lijstje. Vergadering - check. Artikel -oké. Interview - bijna af. Maar deze maand staan er slechts twee data's in mijn geheugen gegrift. Niet in mijn agenda, want die ligt ergens in de kast. Ik hou ze gewoon bij in mijn koppie. Mijn verjaardag en dit weekend een dagje het kind uithangen in Bobejaanland. Dat is het. Voor de rest zien we wel wat uit de lucht komt vallen.
Ik geniet wel van deze agendaloze weken, maar toch knaagt er constant iets. Want ik weet dat er in augustus een jubileum te vieren valt, alleen niet wanneer. En dan is er die trouw van manliefs collega. Was dat niet half augustus? Misschien voor de zekerheid toch eens die agenda opgraven uit de kast. Voor heel eventjes.