Kunstenaar
Ik laat mijn pastelkrijtje over het papier glijden. In stilte juich ik. Voor één keer krijg ik daadwerkelijk op papier wat ik in gedachten had. Het ziet er goed uit. Ik bestudeer de bloem die geduldig model staat en teken verder. Na zoveel jaar heb ik mijn tekenvingers opnieuw van onder het stof gehaald. Ik teken, kleur, veeg en bedenk dat tekenen toch zoiets moet zijn als fietsen. Eénmaal je het onder de knie hebt, verleer je het nooit meer.
Manlief komt achter me staan en bewondert uitgebreid mijn kunstwerk.
"Mooi, heel mooi. Vooral hoe die kleuren in elkaar overlopen. Maar euh, wat stelt het voor?"

Snake
Als er zoiets bestond als de wereldkampioenschappen
Snake, dan had ze al lang een beker.
Haar duim razendsnel over de toetsjes 2, 4, 6 en 8 van
haar Nokia.
“Kijk. 1442 punten”.
Op het gsm-schermpje is alles zwart.
Of bijna.
Er zijn nog twee blokjes vrij.
Ze heeft uren getraind om zo goed te worden.
Dom spel.
Dat vindt ze zelf ook.
Maar ze is graag héél goed in dingen.
Wereldkampioen Scrabble.
Wereldkampioen Sex.
Wereldkampioen Pasta met kerstomaatjes maken.
Wereldkampioen Talen (Frans, Engels, Duits, Spaans,
Deens, Zweeds en beetje Portugees).
Wereldkampioen zuchten: “Ik kan niets”.

Woorden: 96/Tekens: 500/Ze: 3

Dit stukje heb ik niet zelf geschreven, maar is van de hand van Hijx500. Hij publiceert zijn kortverhalen via weblogs, één verhaal per weblog. In totaal 100 verhalen, van exact 500 lettertekens.
Als alles goed gaat: het eerste boek dat op weblogs wordt gepubliceerd. Waar er nog te vinden zijn, kan je lezen op boeklog

Supergroen
Hij keek vertwijfeld naar mijn twee nieuwe aanwinsten.
"Zou je dat wel doen?", vroeg hij voorzichtig. "Ik bedoel, we kennen allemaal je reputatie op dit vlak."
Ik liet mijn vingers langs de stelen van mijn nieuwe bamboeplantjes roetsjen.
"Welke reputatie?"
"Wel, je hebt niet bepaald groene vingers. Je bent er zelfs al in geslaagd om een cactus kapot te krijgen. Hoe wil je twee bamboeplantjes langer dan één week op je bureau in leven houden als je er niet in slaagt om een cactus - een plant die in de woestijn kan overleven notabene - gezond te houden? Die plantjes hebben heel veel verzorging nodig."
Ik pootte de potten neer op mijn vensterbank.
"Ik geef ze gewoon regelmatig water, ze staan lekker in de zon en als het je een plezier doet wil ik er elke morgen nog een praatje mee slaan. En die cactus heb ik niet laten uitdrogen, die heb ik per ongeluk verdronken."
Zijn ogen blonken spottend. "Bel maar als je weer naar de bloemenwinkel wil om twee vervangertjes te halen."

Zou ik nu bellen om te zeggen dat mijn twee - ten dode opgeschreven - plantjes in het afgelopen jaar zijn opgeschoten tot twee stevige bossen groen? En zou ik er dan bij zeggen dat het vooral dankzij de hulp van M. is die uit medelijden hun kurkdroge worteltjes op water en meststoffen trakteerde?