Inspiratie
Ik staar naar de zin op mijn scherm. Het klopt niet. Het loopt niet, bekt niet, klinkt niet, .... . Hoe je het ook wil noemen. Ik ben niet tevreden met die zin. Hij staat onhandig tussen de rest. Een goed gestroomlijnde tekst met een kreupele zin ertussen. Ik wil hem een handje helpen. Een woordje veranderen, constructie omgooien, anders formuleren. Zodat ie er herboren uitkomt. Ik denk, probeer en denk nog meer. Ik knabbel op mijn onderlip en draai aan mijn ring. Ik denk nog dieper na en laat mijn ring rondjes draaien op mijn bureau.
Opeens vang ik een glimp van mezelf op in de ruit. Onderlip naar binnengezogen en gebogen over mijn rondspinnende ring. Dom zicht!

Eerste grijns van de dag ...
... als de donkere donderwolken boven je hoofd pas losbarsten als je de deur van je werk openduwt. Tot deze middag hou ik het alvast droog.

Bumpershow
De zaal was prachtig. De bruid straalde en de bruidegom glunderde. Haar kleed was prachtig, hij zat strak in het pak. De genodigden applaudisseerden gemeend en de obers deden geruisloos hun werk. Het was een trouwfeest zo uit het boekje geplukt. De vader sprak enkele gemeende woorden en de moeder pinkte een traan weg. Iedereen keek toe terwijl ze hun eerste dans inzetten, en de tweede en de derde.
De genodigden dansten mee in het ritme van de vierde dans. Sommigen bleven voor de vijfde en voor de zesde stond de dansvloer weer volgepakt. Iedereen draaide mee in dezelfde richting. Het leek een ingestudeerde scéne. Behalve dat ene oudere koppel dat steevast tegenrichting in danste. Bumpershow op de dansvloer.