Creatieve geest
Een dompelvoormiddag noemden ze het, een inspiratiemoment. Of hoe benut je al het grafisch talent dat je lijf rijk is. Ik heb geen grafisch talent in mijn vingers, maar dat bleek geen excuus. We moesten onze creatieve geest trainen en laten zweten. Wroeten en graven in de verste hoekjes van onze verbeelding. We maakten associatiekettingen, bedachten slogans en beelden voor een campagne. En ik kreeg er plezier in. Het was anders. Geen zinsconstructies meer bedenken, teksten vlotjes over de pagina laten vloeien, haperende zinnen terug in het ritme zetten. In plaats daarvan werd ik op een onbewoond eiland geplaatst met een container vol wasknijpers en moest ik een manier verzinnen om daar weg te raken. Suggesties? Iemand?

Intellectueeltje
"Wie was Romeo's beste vriend?", klinkt het achter mij in de bus .
"Mer .... euh...... mersjutio?"
"Bijna."
"Mer .... euh.... Mercutio?"
"Goed zo. En wie heeft Romeo gedood toen Mercutio stierf."
"De neef van zijn liefje. Euhhh ..... Tibalt?"
"Heel goed. En kan jij mij zeggen op wie Romeo verliefd was voor hij Julia ontmoette?"
"Rosalinde."
"En wat waren de familienamen van Romeo en Julia?"
"Montague en Capulet?"
"Proficiat. Dat is heel knap van jou. Neem nu je tas want hier moeten we er af."

Door het raampje zie ik een blonde vrouw wegwandelen met een klein meisje aan haar hand. Hoogstens acht jaar. Haar staartjes wippen op en neer terwijl ze met haar Winnie de Pooh-rugzak zwaait.

Woorden
Ik ben op zoek naar woorden. Lieve woorden, troostende woorden, opbeurende woorden, hoopgevende woorden, begrijpende woorden. Woorden voor mijn broertje die het nipt niet haalde voor zijn herexamens. Woorden voor een lieve vrijwilliger die zijn broer gisteren verloor, want ik weet niet hoe ik een begrijpende stilte op papier moet zetten.