vrijdag 19 september 2003

Spitsbroeder
Het voelde een beetje als dat nieuwe schooljaar toen mijn beste vriendin naar een andere school gegaan was. In die grote zaal vol bekende mensen miste ik hem toch een beetje. Mijn collega die een maatje werd. De maandelijkse afspraak in Brussel leek opnieuw een beetje dreigend. Alleen op trein en bus. Geen vaste buur meer die weet hoe ik mijn koffie drink. Geen stoel meer voor hem vrijhouden. Geen stille grappen en grollen meer als het wat minder boeiend word.
Ik zeg iedereen goeiedag en schuif door naar een lege stoel. Iedereen babbelt rustig verder en ik voel me onwillekeurig een heel klein beetje alleen. Ik neem wat koffie en denk aan mijn maatje. Hoe zou het met hem gaan in zijn nieuwe job?

donderdag 18 september 2003

Knip Knip
Mijn nek voelt akelig fris en tochtig. Onwennig. Ik herken mezelf niet meer in de spiegel. Ik mis de pieken die vaak voor mijn ogen hingen. 's Morgens knoei ik met gel of wax om er toch nog iets van te maken, maar ondanks alle moeite blijf ik eruit zien als een jongen.
Ik bid dat mijn haren snel aan een groeispurt beginnen en ik weet nu ook één ding heel zeker. Mijn kapper en ik hebben niet dezelfde interpretatie van de woorden: "Niet te kort, graag."

woensdag 17 september 2003

Bel
Auto's, brommers en fietsers stonden geduldig voor de open brug. Op het water gleden drie binnenvaartschepen rustig voorbij. Ik wiebelde op mijn fiets, liet mijn voeten op en neer zwieren en luisterde met een half oor naar de radio van de auto naast me.
"Oh, dit is een geweldig nummer", hoorde ik de chauffeur zeggen terwijl hij de volumeknop een fikse draai naar rechts gaf. Tussen zijn tanden murmelde hij mee. Hij bewoog van links naar rechts en de auto schudde mee. De melodie schalde over een groot stuk van de binnenring. Hoe verder het nummer vorderde hoe luider de boxen leken te schallen.
"Nu! Juist nu!", riep hij enthousiast en brulde vals mee: "I looooooooooove you babie. Nananananananananaaaaaaaaaaa. I neeeeeeed you babie. Yalalalalalaaaaaaaaaaaa.
Gelukkig voor mijn trommelvliezen, maar jammer de amusementswaarde van het geheel overstemde de bel van de brug mijn buurman's grote finale.