maandag 3 november 2003

Boekenbeurs
Ik keek de zaal in en liet stilletjes mijn adem ontsnappen. Dit was mijn pretpark, mijn Sinterklaasochtend, ... . Een gigantische snoepwinkel voor de echte lettervreter. Vier zalen vol boeken. Duizenden verhalen, duizenden vertelsels en schrijfsels. Voor het uitkiezen.
Ik liet mijn hand over de ruggen glijden, pikte zo nu en dan eentje uit de stapel. Liet mijn ogen flitsen over de achterflap, proefde van de eerste zinnen. Ik zocht naar die blikseminslag, naar die liefde op het eerste gezicht, naar het gevoel "Jou leg ik niet meer neer, jij gaat met me mee." Ik genoot van het wikken en wegen, van het zoeken en het kiezen. Hoewel mijn voeten moe werden van het slenteren, mijn rug zachtjes protesteerde van het gebogen over stapels staan zocht ik verder.
's Avonds op de trein keek ik tevreden naar mijn stapeltje nieuwe aanwinsten. Ik stalde ze voor me uit en koos eentje uit. Ondertussen holden enkele kinderen op en neer. "Oylalele", zongen ze uit volle borst. En zwaaiden met hun vlaggetjes die ze gekregen hadden op het K3 optreden enkele uurtjes geleden. Een klein blond meisje holde eventjes achter hen. "Oiajeje", zong ze even enthousiast mee.
Ik dook met dezelfde geestdrift in één van mijn nieuwe boeken. Blind en doof voor alles tot we station Brugge binnenrolden.

donderdag 30 oktober 2003

Brilsmurfje
Na negen jaar opnieuw een bril op mijn neus zorgt voor ...

... desoriëntatie
(hé mijn scherpe blik stopt voorbij de rand van het glas)
... weg dieptegevoel
(twee glazen fruitsap tegen de grond)
... duizeligheid
(alles lijkt te schudden en te beven)
... geen inschattingsvermogen meer
(mijn voeten lijken wel twee meter ver, zo klein opeens)
... instant paardjesmolen als ik mijn hoofd beweeg
(draai, wieber, zwaai, ... )

En toch bleef die dokter maar over een bril doorhameren omdat het beter zou zijn voor mijn ogen. Gelukkig is het maar voor af en toe!
Vrij
Wat zou je doen als je vandaag onverwacht een vrije dag kreeg? Een hele dag voor jezelf.