woensdag 3 december 2003

Verlanglijstje
Ze liet haar pen in kleine rondjes en streepjes dansen over het papier. Er trok een frons over haar voorhoofd en ze keek nog eens naar het woord dat ze geschreven had: "Verlanglijstje". Ze tikte met haar wijsvinger op haar lip en eventjes later trok de pen opnieuw een ingewikkelde polka over het papier.

* Een plek waar ik me veilig en geborgen voel
* Iemand die er is voor mij en die het toelaat dat ik er ben voor hem/haar
* Boeiende woorden en beelden die me steeds verder laten dromen
* Steeds een uitdaging, om me met hart en ziel op te storten
* Een lach, op elk moment van de dag.

Ze keek vertwijfeld naar het resultaat. Het was een verlanglijstje, maar toch ... . Was dit wel iets dat je aan de Sint kon vragen?

dinsdag 2 december 2003

Actieplan
De vrolijke verlichting, de winkels boordevol pakjesideeën, een kast vol kaarsjes, vooruitzicht van kerstkaartjes in de bus, twee weken vakantie, .... het is er allemaal.
Maar ..... ik voel het niet. Ik heb nog niet dat decembergevoel. Dat Jippie-het-is-bijna-Sinterklaas-Kerst-en-Nieuwjaargevoel. Ik kijk het allemaal met een beetje met frisse tegenzin tegemoet, denk met heimwee aan hoe leuk het vroeger was en hoe dat nooit meer terug zal komen.

Misschien heb ik een actieplan nodig. Tips om fris, fruitig en vrolijk door de decemberfeestmaand heen te huppelen en er met volle teugen van te genieten.
1. .........
2. .........

Iemand tips?
Traag
Ik wijs dreigend met mijn vinger naar het scherm.
"Het kan een harde klap zijn als je vanop de eerste verdieping naar beneden gekeild wordt."
Het balkje kruipt echter onverstoorbaar met hetzelfde slakkengangetje verder. Ik schud driftig met mijn muis op en neer. Het balkje stokt.
"Neeeen, niet vastlopen. Je moet juist sneller zijn. Nu niet vastlopen."
Het scherm bevriest. Ik schuif geërgerd mijn stoel naar achter en stamp het bureau uit.
"Je bent een Pentium III voor iets. Je moet maar één programma draaien. Een beetje sneller zou toch kunnen."
Het balkje springt met één blokje verder.
Ik plof voor de computer in het secretariaat en typ verder aan een artikel.
Even later sta ik weer voor de computer. Het menuutje is geopend. Ik klik "Capture Movie" aan zie het scherm weer bevriezen. Ik vloek en dreig, maar het balkje kruipt weer met zijn gekende slakkengangetje over het scherm.
Opnieuw naar de computer in het secretariaat om tien minuten later vast te stellen dat het hele boeltje vastgelopen is en weer helemaal opnieuw te beginnen.

Ik onderdruk de neiging om eens goed te schreeuwen, knijp mijn nagels diep in mijn handpalmen en haal eens diep adem. Iemand enig idee hoe ik mijn computer tot een aanvaardbare kliksnelheid kan aansporen? Iemand enig idee hoe je de aggressieve neigingen kan onderdrukken? Iemand die een computer wil redden, want ik gooi hem nu uit het raam!