Sporten
Sporten, dat ging ik doen. Eens goed mijn armen, benen en schouders losgooien na een namiddag lang kerstcadeautjes kopen. Mijn hoofd leegmaken terwijl ik baantjes trek in het blauwe zwembadwater. Maar dat was buiten de zwembaddirectie gerekend. "Gesloten voor jaarlijks onderhoud", blokletterde het bord. Teleurgesteld droop ik terug af.
"En toch wil ik in het water", mokte ik terwijl ik me in de zetel liet ploffen. "Toch wil ik nog steeds die zure spieren losgooien."
"Ga dan in bad", porde een ander stemmetje me aan.
"In bad? In het bad boven op de zolder, waar geen verwarming is en geen warm water. Dat bad dat ik moet vullen met emmers warm water die ik helemaal naar de tweede verdieping moet slepen?"
"Yep, dat bad", zei het stemmetje zelfingenomen. "Je wilde toch sporten?"
Ik heb mijn spieren kunnen losgooien. Ik heb 12 10 liter-emmers naar boven gesleept. Dat is tien kilo, 35 trappen omhoog en weer omlaag. 840 trappen. Ik heb gezweet, mijn buikspieren voelen trillen, het zweet van mijn voorhoofd gewist en me uiteindelijk in een lekker warm bad met gigantisch veel schuim laten glijden. Muziek van Amelie op de achtergrond, Harry Potter V om verder te verslinden en een prachtig uitzicht op een heldere sterrenhemel door het zolderraam.
donderdag 18 december 2003
dinsdag 16 december 2003
*Klik*
"Ga maar zitten, draai je benen naar links en kijk naar mij."
Ik wiebel wat op de stoel.
"Goed zo en nu lachen."
Ik produceer een klein glimlachje.
"Neen, lachen."
Ik trek mijn mondhoeken een klein beetje meer uiteen.
Hij kijkt boven zijn camera, knikt goedkeurend en drukt af.
*Flash*
Verblind door de flits knipper ik wat met mijn ogen. Hij tuurt op het schermpje.
"Dat ziet er mooi uit, nu nog een minuutje wachten."
Ongemakkelijk drentel ik rond in de winkel, mijn vingers gekruisd in mijn zakken.
"Mooi, heel mooi", mompelt hij opnieuw terwijl hij de fotootjes uitknipt en in een kartonnetje steekt.
"Dat is dan 6 euro."
De muntjes rollen rinkelend op de toonbank en ik reik naar de foto's. Met een bang voorgevoel open ik het flapje en gluur naar het resultaat.
Nog net kan ik die hartgrondige vloek die kwam opborrelen inslikken, probeer te glimlachen en wandel de winkel uit.
Buiten bekijk ik het resultaat nog eens goed, maar mijn eerste indruk was juist.
Ik lijk weer niet op mijn pasfoto!
"Ga maar zitten, draai je benen naar links en kijk naar mij."
Ik wiebel wat op de stoel.
"Goed zo en nu lachen."
Ik produceer een klein glimlachje.
"Neen, lachen."
Ik trek mijn mondhoeken een klein beetje meer uiteen.
Hij kijkt boven zijn camera, knikt goedkeurend en drukt af.
*Flash*
Verblind door de flits knipper ik wat met mijn ogen. Hij tuurt op het schermpje.
"Dat ziet er mooi uit, nu nog een minuutje wachten."
Ongemakkelijk drentel ik rond in de winkel, mijn vingers gekruisd in mijn zakken.
"Mooi, heel mooi", mompelt hij opnieuw terwijl hij de fotootjes uitknipt en in een kartonnetje steekt.
"Dat is dan 6 euro."
De muntjes rollen rinkelend op de toonbank en ik reik naar de foto's. Met een bang voorgevoel open ik het flapje en gluur naar het resultaat.
Nog net kan ik die hartgrondige vloek die kwam opborrelen inslikken, probeer te glimlachen en wandel de winkel uit.
Buiten bekijk ik het resultaat nog eens goed, maar mijn eerste indruk was juist.
Ik lijk weer niet op mijn pasfoto!
Abonneren op:
Posts (Atom)