Zachtjes
De temperatuur klimt voorzichtig naar aangename hoogten. De overbuurvrouw kijkt nu toch wel heel bedenkelijk naar haar - nog steeds vrolijk versierde kerstboom - terwijl de eerste toeristen in hemdsmouwen voorbij flaneren.
Ik open het raam op mijn bureau en zet het voor het eerst dit jaar op een kiertje. De plantjes op de vensterbank wiegen heen en weer in een briesje dat binnenwaait, alsof ze hun takken eens goed uitstrekken en laten uitwaaien. Een grote stapel papieren ritselt als de wind erdoorheen blaast. Zo waait er ook letterlijk een nieuwe wind door mijn bureau.

Mijn leven, de musical ...
... en ik werk achter de schermen.

Stoere jongens
Zijn arm bungelde nochalant-stoer uit het raam, de andere lag losjes bovenop het stuur. Hij leunde achterover en gaf flink gas. Zijn drie vrienden joelde en sloegen hun handen tegen elkaar. Eén van hen leunde naar voor en dreef het volume van de autoradio resoluut de hoogte in. Als één man begonnen ze te headbangden en mee te lippen. Eentje stak zijn vuist omhoog en beukte mee op het ritme. Het tweede ruitje werd opengedraaid een arm volledig bedekt met tatoeages gleed naar buiten. Voor ze in de bocht gingen, kon ik nog net de laatste flarden van het liedje opvangen.
"Backstreet's back .... alright!"