Onverstoorbaar
Met zijn honderden draaiden ze rondjes in mijn hoofd. Een mallemolen van gedachten.
"O jee, dat mag ik morgen zeker niet vergeten te doen."
"Aarhg, ik moet ... nog opbellen."
"Hopelijk nemen ze in de winkel mijn nieuwe, maar nu al kapotte leeslampje terug."
"Mijn enkel doet de laatste tijd weer pijn als ik een tijdje rechtsta, zou er dan toch iets aan zijn?"
Ik draaide, woelde en probeerde mijn hoofd tot rust aan te manen. Af en toe wierp ik een rustige gedachte tussen het getrappel in, in de hoop dat het ze wat zou ophouden. Misschien wel doen stoppen. Ik dook diep in mijn geheugen en probeerde mooie momenten op te vissen. Maar het hielp geen zier. Telkens ik aan de oppervlakte verscheen met zo'n kleine parel in mijn handpalmen kwamen onmiddellijk honderden kleine voetjes aangedenderd. In een rotvaart trappelden ze over mij en mijn vondst heen en terwijl ze de bocht ingingen hoorde ik hun ijle stemmetjes nog nazinderen.
"Die tekst moest al lang terug zijn."
"Morgen zeker niet vergeten die correcties door te geven."
"...."

Memo-to-me
Prop geen was in de wasmachine 's morgens in alle vroegte. Zeker niet op blote voeten in een berging waar het ijskoud is, want dan wil je alleen maar zo snel mogelijk naar de warme badkamer.
Zorg er ook voor dat je je lenzen in hebt. Lenzen zijn nuttige dingen als het op wasvoorschriften lezen aankomt.
Prop niet lukraak armenvol kleren in de trommel, maar kijk goed welke kleren je bij elkaar steekt.

Als je dat toch doet, dan komt die lievelingstrui er gegarandeerd uit in maatje net-groot-genoeg-voor-bijna-drie-jarig-nichtje.

Aspe
In mijn gedachten bewoog hij anders, klonk zijn stem veel rauwer en zag hij er niet zo afgeborsteld uit. Het huis had ik in mijn hoofd helemaal anders ingericht. Andere kamers, andere uitzichten. Zijn vriend was niet zo overduidelijk wat ie was.
Grommend keek ik hoe het beeld dat ik dertien boeken lang had opgebouwd, werd verwrongen. In mijn hoofd was zijn wereld uitgegroeid tot een gedetaileerd plaatje, maar op het scherm werd het zorgvuldig uitgesponnen verhaal er op tachtig minuten doorgedraaid. Op een drafje. Nog nooit voelde ik zo duidelijk aan hoe woorden uit het hoofd werden opgedreund, nog nooit merkte ik zo goed op hoe stappen en bewegingen tot op de centimeter geregiseerd werden. Nog nooit werd het verhaal zo lauw geserveerd. Nog nooit zag ik zo overduidelijk doen-alsof.