Doop
In de kleine tent werd dubbel feest gevierd. De tweede in de rij had die morgen zijn eerste communie gedaan, terwijl het kleinste van het gezin die middag gedoopt werd. De poten van de keukenstoelen waar de mama en papa op zaten zakten geleidelijk dieper in het gras. Wind gierde langs de wanden van de tent. Iedereen schoof wat dichter opeen en keek naar het kleine mensje dat met grote ogen terug keek.
Op het moment dat de priester water over haar hoofdje druppelde had hij er genoeg van. De eerste communicant klom op de stoel en riep luidkeels: "Gaan jullie nog lang dopen? Ik wil mijn pakjes openmaken."

U komt toch ook?

Storm
Het borrelde binnenin, als water ver over het kookpunt. Bellen spatten open aan het oppervlakte, het geheel rommelde onheilspellend.
En toch was er niet veel nodig om de de storm binnenin te laten luwen. Een stem, meer niet. Zelfs geen woorden. Gewoon de kadans van een vertrouwde stem. Het sussende in de klanken, als zachtjes rollende golven.