Meer dan opwarmen
De uien en paprika rolden uit de boodschappentas. Na avonden van ontdooien en opwarmen wilde ik weer eens echt koken. Groenten in steeds kleinere stukjes snijden, olie in de wok laten sissen, vlees goudbruin aanbraden. Dampen door de keuken laten kringelen.
Het vlijmscherpe mes gleed soepel door de groenten en vlees. Naast me pruttelde olijfolie in een gloeiend hete wokpan. De gloed van de warme oven weerspiegelde op mijn gezicht. Lief zat aan de keukentafel en tussen ons in kabbelde een woordenstroom over niets en alles.
De olie sputterde venijnig toen de stukjes vlees in de pan tuimelden. De groenten blonken glazig in een kleiner pannetje. Lief stalde borden, glazen, tomaatjes en de saus alvast uit. Een borrelend geluid steeg op vanaf het fornuis.

Ik moet het meer doen. Koken is zoveel meer dan opwarmen en opeten.

Doop
In de kleine tent werd dubbel feest gevierd. De tweede in de rij had die morgen zijn eerste communie gedaan, terwijl het kleinste van het gezin die middag gedoopt werd. De poten van de keukenstoelen waar de mama en papa op zaten zakten geleidelijk dieper in het gras. Wind gierde langs de wanden van de tent. Iedereen schoof wat dichter opeen en keek naar het kleine mensje dat met grote ogen terug keek.
Op het moment dat de priester water over haar hoofdje druppelde had hij er genoeg van. De eerste communicant klom op de stoel en riep luidkeels: "Gaan jullie nog lang dopen? Ik wil mijn pakjes openmaken."

U komt toch ook?