*klik* #2
Ergens tussen slapen en met wakker een lijf en leden de trap aflopen probeer ik elke morgen te bedenken waarover ik vandaag zal schrijven. Met een half oog op de wekkerradio, opgekruld onder het dekbed start ik een intensieve zoektocht naar iets logbaar. Vaak hoef ik niet lang te zoeken. Het slaapdronkenschap is een ideale staat om creatieve kronkels te laten wemelen. In een roes van "dit is geweldig", grijp ik naar mijn bril, start de computer op en laat mijn vingers rammelen op het toestenbord.
Lijn na lijn, verschijnt in het bloggerschermpje. Maar letter na letter verdwijnt mijn enthousiasme. Wat vond ik zo geweldig aan dit idee? Met slaapoogjes bestudeer ik de woorden, terwijl de muis in mijn hand ongemerkt naar boven schuift. *klik* delete.
Maar wakker ben ik ondertussen wel.
woensdag 12 mei 2004
dinsdag 11 mei 2004
Meer dan opwarmen
De uien en paprika rolden uit de boodschappentas. Na avonden van ontdooien en opwarmen wilde ik weer eens echt koken. Groenten in steeds kleinere stukjes snijden, olie in de wok laten sissen, vlees goudbruin aanbraden. Dampen door de keuken laten kringelen.
Het vlijmscherpe mes gleed soepel door de groenten en vlees. Naast me pruttelde olijfolie in een gloeiend hete wokpan. De gloed van de warme oven weerspiegelde op mijn gezicht. Lief zat aan de keukentafel en tussen ons in kabbelde een woordenstroom over niets en alles.
De olie sputterde venijnig toen de stukjes vlees in de pan tuimelden. De groenten blonken glazig in een kleiner pannetje. Lief stalde borden, glazen, tomaatjes en de saus alvast uit. Een borrelend geluid steeg op vanaf het fornuis.
Ik moet het meer doen. Koken is zoveel meer dan opwarmen en opeten.
De uien en paprika rolden uit de boodschappentas. Na avonden van ontdooien en opwarmen wilde ik weer eens echt koken. Groenten in steeds kleinere stukjes snijden, olie in de wok laten sissen, vlees goudbruin aanbraden. Dampen door de keuken laten kringelen.
Het vlijmscherpe mes gleed soepel door de groenten en vlees. Naast me pruttelde olijfolie in een gloeiend hete wokpan. De gloed van de warme oven weerspiegelde op mijn gezicht. Lief zat aan de keukentafel en tussen ons in kabbelde een woordenstroom over niets en alles.
De olie sputterde venijnig toen de stukjes vlees in de pan tuimelden. De groenten blonken glazig in een kleiner pannetje. Lief stalde borden, glazen, tomaatjes en de saus alvast uit. Een borrelend geluid steeg op vanaf het fornuis.
Ik moet het meer doen. Koken is zoveel meer dan opwarmen en opeten.
maandag 10 mei 2004
Doop
In de kleine tent werd dubbel feest gevierd. De tweede in de rij had die morgen zijn eerste communie gedaan, terwijl het kleinste van het gezin die middag gedoopt werd. De poten van de keukenstoelen waar de mama en papa op zaten zakten geleidelijk dieper in het gras. Wind gierde langs de wanden van de tent. Iedereen schoof wat dichter opeen en keek naar het kleine mensje dat met grote ogen terug keek.
Op het moment dat de priester water over haar hoofdje druppelde had hij er genoeg van. De eerste communicant klom op de stoel en riep luidkeels: "Gaan jullie nog lang dopen? Ik wil mijn pakjes openmaken."
In de kleine tent werd dubbel feest gevierd. De tweede in de rij had die morgen zijn eerste communie gedaan, terwijl het kleinste van het gezin die middag gedoopt werd. De poten van de keukenstoelen waar de mama en papa op zaten zakten geleidelijk dieper in het gras. Wind gierde langs de wanden van de tent. Iedereen schoof wat dichter opeen en keek naar het kleine mensje dat met grote ogen terug keek.
Op het moment dat de priester water over haar hoofdje druppelde had hij er genoeg van. De eerste communicant klom op de stoel en riep luidkeels: "Gaan jullie nog lang dopen? Ik wil mijn pakjes openmaken."
Abonneren op:
Posts (Atom)