Vredelievend
"Hoe was de vergadering?"
"Ik heb vijftien manieren verzonnen om iemand te vermoorden met een vulpen en een notablok."
"Zo goed?"

Gezocht
"Iets voor de keuken?"
"Hij heeft alle mogelijke messen, pannen, en pepermolens al."
"Een boek?"
"Voor zijn verjaardag twee weken geleden kreeg hij er een tiental, ik denk dat hij er wel even zoet mee is."
"Drank?"
"Je kan nu al de kelder niet meer binnen zonder te vallen over de wijn- en andere drankflessen."
"Mmmm, een plant voor in de tuin."
"Gaf ik vorig jaar al."
"Jezus, wat kan je nog geven? Een relaxweekendje?"
"Volgende week vertrekken ze. Op dat relaxweekendje dat ze voor hun verjaardag kregen."
"Een tuinzetel."
"Kocht hij zelf onlangs."
"Je maakt het me niet makkelijk."
"Weet ik"

Het is zondag vaderdag. Wat geef je aan een vader die bijna alles heeft.
Tips? Iemand?

Klep
*klepperklepperklep*
Ik loop het secretariaat binnen. Mijn collega kijkt op van haar computerscherm.
"Is er post", vraag ik een zweetdruppeltje van mijn voorhoofd wrijvend.
Ze blaast even het haar uit haar gezicht.
"Ja, in je postbakje."
*klepklepklep*
Ze kijkt naar mijn voeten en grijnst.
Ik blader door mijn post en loop naar de deur van het secretariaat.
*klepklepklep*
De hiel van mijn slipper slaat met elke stap tegen de onderkant van mijn voet.
*klepklepklep*
Ik loop de koele gang in en ga de trap af.
*KLEP KLEP KLEP KLEP*
Elke klep galmt door de gangen als een zweepslag. Ik probeer voorzichtiger de trap af te gaan.
*KLLLLLEP KLLLLLEP KLLLLLEP*
Het klinkt alleen maar doordringender.
Halverwege de trap schop ik mijn schoenen uit en loop op blote voeten verder. Dat is nog eens zo verfrissend.