Eerste dag
Eén
Twee
Hoppeta!

Zinnen verzamelen

Engel zei: "In dat boek staan alleen maar letters", en ik antwoordde, "wel hele fijne letters".

Alsof een schreeuw uit het verleden de cel nooit helemaal heeft verlaten.

Ik vind mezelf maar zelden moedig, niet zoals zij moedig is.

De tijd kruipt als het regent in Meppel.

Hij verveelde zich langzaam. Dat gaat nu eenmaal niet snel.

Bloem
Twink drukte een bosje rozen in mijn handen.
"Omdat je ons uitgenodigd hebt."
Ik sneed de steeltjes schuin af, schikte ze in een vaas en plantte die in het midden van de tafel, terwijl Twink haar rondje door de woonkamer maakte en voluit babbelde. Haar haar wapperde haar stappen achterna, haar ogen twinkelden.
In een namiddag overbrugden we de laatste twee maanden sinds ze op bezoek was. Van haar afstuderen tot nog-even-en-ik-ben-aan-de-slag. In een namiddag leerden we hen Catannen. Te goed zelfs, want ze won met drie punten voorsprong.
Met een bedroefde blik op de klok, namen ze afscheid en stapten in hun auto voor een rit naar de andere kant van het land.
Terwijl ik afruimde streepte ik twee puntjes van mijn ik-wil-nog-lijstje weg en bleef mijn blik hangen bij het bosje bloemen. De kleine witte rozenkopjes lieten de woonkamer er opeens heel wat minder stofferig en rommelig uit zien.