Woops
"Ik heb flessen mee, want ze hadden geen blikjes meer. Vind je het erg?"
Ik vond het niet erg, totdat hij twee flessen op grond liet knallen.

Overigens: tomatensap opdweilen nadat je je vingers gesneden hebt aan het glas is een bizarre ervaring.

Over papieren bootjes en vliegertjes
'En?', vraagt iedereen. 'Hoe gaat het?'
'Leuk. Druk, maar ik heb het graag druk. Net wat ik wilde', antwoord ik dan. Over die vouwen zwijg ik nog. Over hoe ik van een papieren bootje, een papieren vliegtuigje werd. Andere taken, andere doelen, ....

En toch blijven de oude plooien zichtbaar.
In mijn mails.
In mijn iets te plots een kantoor binnenvallen.
Aan mijn aarzeling als de telefoon rinkelt. Een honderste van een seconde om mezelf aan de nieuwe stoel waar ik op zit te herinneren, voor ik de telefoon opneem. Zodat ik niet per ongeluk de verkeerde naam noem.

Ik probeer mijn oude plooien zachtjes wat glad te strijken.
Zodanig glad dat ik mooi in mijn nieuwe vorm blijf zitten, maar niet te glad, want ik vind het wel fijn om ze bijna onmerkbaar toch mee te nemen.

Addict
Omdat het kouder wordt buiten
Omdat er toch niets op tv is
Omdat ik hard gewerkt heb
Omdat de Belgen drie Olympische medailles wonnen
Om het weekend af te sluiten
Om de werkweek te beginnen
Omdat ik me wat sip voel
Om te vieren
Om mezelf op te beuren
Om ongestoord mijn boek te kunnen lezen

Nu we eindelijk een bad hebben is elke reden goed genoeg om te dobberen. Ik zet me schrap voor de komende waterrekening.