Geluk
Ik borrel en bruis binnenin. Mijn vingertoppen gloeien weldadig en ik heb blosjes op mijn wangen. Ik voel mijn mondhoeken opkrullen terwijl ik me door mijn to-do-lijstje heen werk. Het borrelt en bruist binnenin nog wat harder.
Ik kan er mijn vinger niet opleggen. Het is een normale dag. Geen bijzonder leuke vooruitzichten, geen bijzonder onaangename vooruitzichten. Het is een doodgewone dag, maar ik veer onmerkbaar op en neer op mijn stoel. Glimlach om elk geluid, neem grijnzend de telefoon op.
Ik spat bijna uiteen van geluk en weet niet waarom.
maandag 25 oktober 2004
Man in de deuropening
Zoals elke morgen passeer ik de man in de deuropening.
"Je bent vroeg", zegt hij als ik hem goedemorgen knik. "Veel werk?"
Ik glimlach; "Ik ben een vroege vogel" en loop verder.
Als ik in mijn bureau het licht aanknip, zie ik hoe hij zich opnieuw op zijn drempel laat zakken. Hij zwaait even en kijkt de rits fietser die voorbij rijden na.
Deze middag zal hij zijn stoeltje op de stoep zetten en iedereen die voorbij loopt smakelijk eten wensen. Hij zal naar de rokers drentelen die snel een sigaretje opsteken voor de ingang.
's Middags zal hij zijn huisje inlopen. De stoel leeg aan de voordeur laten staan. Rond 17 uur duikt hij weer op. "Fijne dag gehad?", zal hij vragen, om me dan een gezellige avond toe te wensen. Ik zal naar hem zwaaien wanneer ik de straat uit rij, zijn huisje voorbij.
Morgen zal hij er weer staan. "Je bent vroeg. Veel werk?"
"Ik ben een vroege vogel."
Zoals elke morgen passeer ik de man in de deuropening.
"Je bent vroeg", zegt hij als ik hem goedemorgen knik. "Veel werk?"
Ik glimlach; "Ik ben een vroege vogel" en loop verder.
Als ik in mijn bureau het licht aanknip, zie ik hoe hij zich opnieuw op zijn drempel laat zakken. Hij zwaait even en kijkt de rits fietser die voorbij rijden na.
Deze middag zal hij zijn stoeltje op de stoep zetten en iedereen die voorbij loopt smakelijk eten wensen. Hij zal naar de rokers drentelen die snel een sigaretje opsteken voor de ingang.
's Middags zal hij zijn huisje inlopen. De stoel leeg aan de voordeur laten staan. Rond 17 uur duikt hij weer op. "Fijne dag gehad?", zal hij vragen, om me dan een gezellige avond toe te wensen. Ik zal naar hem zwaaien wanneer ik de straat uit rij, zijn huisje voorbij.
Morgen zal hij er weer staan. "Je bent vroeg. Veel werk?"
"Ik ben een vroege vogel."
vrijdag 22 oktober 2004
Abonneren op:
Reacties (Atom)