...
Niets...
Gek...

Boekenbeurs 2004
Niet de drie draagtassen vol boeken. Niet de gezellige drukte. Niet het eindeloos snuisteren tussen duizenden titels. Niet Lief wegplukken uit een boek, of zelf weggeplukt worden. Niet de voorpret, het uitkiezen: 'welke eerst'.
Wel die twee mensen. Rug aan rug geleund weggedoken in een boek. Op een trapje in hall vier. De wereld rondom hen vergeten. Dat vond ik het leukst.

Voorpret
Als ik eerlijk ben, mis ik mijn uurtje over de middag. Weg van alles en ronddwalen in kleine winkeltjes verborgen achter kleine geveltjes. Ik mis het snuisteren in een boekhandel. Zinnen proeven, wikken en wegen en af en toe mezelf een cadeautje gunnen.
Ik slenter niet meer door de straten zoals vroeger. Er is simpelweg niets om in rond te slenteren. Dus ik geniet van mijn eten, in plaats van snel, snel een broodje binnen te werken. Ik luister hoe mensen praten en ideeën uitwisselen. Hoe absurde dialogen ontstaan en discussies zich een weg spinnen tussen de borden en glazen door. En als het te erg kriebelt, schuif ik wat vroeger voor mijn computerscherm.
Op het ww-web zijn ook leuke winkeltjes te vinden. Ze zijn niet gezellig. Ik kan niets in mijn handen wegen, geen eerste zinnen lezen of de geur van een houten plankenvloer opsnuiven. Maar ik kan mezelf wel een cadeautje doen. De voorpret, het wachten tot het pakje in mijn brievenbus belandt, maakt veel goed.