Maandagmorgenmoe
Op de tast grabbel ik naar een grote mok in de kast. De geur van sterke koffie geeft een lichte trap tegen mijn bewustzijn. Het maakt dat ik mijn ogen een beetje verder kan opensperren.
'Moe?' vraagt mijn collega terwijl ik mijn mok volschenk met pikzwarte koffie. Ik vouw mijn handen om de tas en snuif opnieuw de geur op.
'Ik heb deze nacht elk uur zien voorbij tikken op mijn klokradio', fluister ik tussen twee slokken door.
'Doe wat ik altijd doe', antwoordt hij. 'Geef je bedgenoot een schop en neem jouw deel van het donsdeken terug.'
