Dweiltje gooien
15 meter bij 50, concludeerde ik nadat ik met grote passen door de zaal gelopen was. Ruw geschat, maar de vraag 'Ga jij er nog snel eens met de dweil overheen?', werd plots heel wat minder vrijblijvend. Met een trekker van amper 50 cm breed zijn heel wat halen nodig om de vloer op te poetsen.
Een uur later was ik halverwege de zaal gevorderd. Een glimmend, nat deel en een stoffig, droog deel.
Norah Jones hielp me door het laatste moeilijke deel. Zwierige rondjes draaien met een natte doek achter me aan op de tonen van 'Feeling the same way'. Haar stem door de koptelefoon in mijn oren. Mijn stem galmend door de lege zaal. Toen ik de laatste vierkante meters oppoetste was ik ervan overtuigd: Norah Jones en ik samen, dat geeft vocaal vuurwerk. Nogmaals repeat en extra zwierige rondjes om het karwei af te sluiten. We waren een gouden zangduo.
Nu nog de kans vinden om ook die ene onverwachte toeschouwer daarvan te overtuigen.
maandag 23 mei 2005
donderdag 19 mei 2005
*grinnik*
Als hij lacht klapt zijn lichaam dubbel toe. Net een knipmes. Hij slaat op zijn knieën en hopt op en neer in de zetel. Zijn lach rolt bulderend door de hele kamer. Katten springen verschrikt op en verschuilen zich achter een stoelpoot. Huisgenoten verdiept in een boek worden bruusk terug in de wereld gelachen.
Van zoveel uitbundigheid word ik vrolijk.
Als zij lacht trilt ze. Ze beweegt geen spier, maar haar lach deint als een golvende beweging door haar hele lijf, schudt alles dooreen. Haar giechel is indringend hoog, soms durf ik te zweren dat ze supersonisch lacht. Katten draaien hun oortjes weg. Huisgenoten verdiept in een boek kijken glimlachend op.
Ik kan niet anders dan meegrijnzen.
Als hij lacht klapt zijn lichaam dubbel toe. Net een knipmes. Hij slaat op zijn knieën en hopt op en neer in de zetel. Zijn lach rolt bulderend door de hele kamer. Katten springen verschrikt op en verschuilen zich achter een stoelpoot. Huisgenoten verdiept in een boek worden bruusk terug in de wereld gelachen.
Van zoveel uitbundigheid word ik vrolijk.
Als zij lacht trilt ze. Ze beweegt geen spier, maar haar lach deint als een golvende beweging door haar hele lijf, schudt alles dooreen. Haar giechel is indringend hoog, soms durf ik te zweren dat ze supersonisch lacht. Katten draaien hun oortjes weg. Huisgenoten verdiept in een boek kijken glimlachend op.
Ik kan niet anders dan meegrijnzen.
zondag 15 mei 2005
Zondaggeluk
Eén was wapperend aan de draad, een andere die zwierend rondhupst in de machine.
Een wokgerecht pruttelend op het fornuis.
Een zonnige tuin, een gedekte tafel en twee stoelen tussen het groen.
Twee glazen en een fles wijn.
Een zonnestraal die in de gouden gloed van de wijn duikt.
Radio op het maximum. In de keuken dansen op 'Housewives' van Daan en ontdekken dat ook kortere haren nog fijn om je oren kunnen zwiepen.
Eén was wapperend aan de draad, een andere die zwierend rondhupst in de machine.
Een wokgerecht pruttelend op het fornuis.
Een zonnige tuin, een gedekte tafel en twee stoelen tussen het groen.
Twee glazen en een fles wijn.
Een zonnestraal die in de gouden gloed van de wijn duikt.
Radio op het maximum. In de keuken dansen op 'Housewives' van Daan en ontdekken dat ook kortere haren nog fijn om je oren kunnen zwiepen.
Abonneren op:
Posts (Atom)