Schoen
Ouder worden vind ik soms echt maar niets. Want... hoe ouder je wordt, des te meer redenen om cadeautjes te krijgen er wegvallen.

Kerstmis - schrap
Nieuwjaar - schrap
Pasen - schrap
Sint - schrap
Allemaal onder het mom: 'Je bent nu oud genoeg om gewoon een som geld te krijgen, die je dan als verstandige volwassene op je rekening stort.'
Of: 'Sinterklaas, Sinterklaas. Je bent 26 jaar oud.'

'Lief! Ik zet deze avond mijn schoen.'
We beschikken over een kachel en een schouw. Een uitgebreide verzameling sneakers, slippers, laarzen. Dat ik 26 ben, vergeet ik even voor het gemak.
'Lief' Vanavond! Schoen voor de kachel!
Wat ik niet zeg: 'Aan het prikbord hangt mijn verlanglijstje. Koop deze middag alstublief, alstublief, alstublief een cadeautje dat je stiekem naast mijn schoen legt.

'Kruimel, je bent 26.'
'Precies, veel te jong om geen cadeautjes meer te krijgen.'

Moe
Als twee uitgeperste citroenen hangen we tegen elkaar op de bank.
'Verse pasta'
'Sauna'
'Gewoon een warm bad'
'Een avondwandeling en terug thuis komen met wangen en oren rood van de kou'
'Een gezelschapspelletje spelen'
'Verse soep en een broodje dat een beetje dampt als je het openkraakt'
'Popcorn'
'Warme chocolademelk van echte chocolade'
'Baantjes trekken in een leeg zwembad'
'Een strandwandeling'
Ik laat me onderuit glijden en nestel me tegen Lief's zij.
'Slapen'
'Goed idee'

Welkom thuis!
In de drie weken dat ze op reis waren mochten we oma op twee bezoekjes aan de spoed trakteren en moest de oude poes dringend onder het mes.

'Hallo?'
'Hallo!'
'Dag papa'
'Hoe is het?'
'Goed'
'Goed?'
'Ja, niet dan?'
'Ik ben drie weken weg en tref een half gedemonteerde poes en een dito oma aan.'
'Maar voor de rest gaat het goed...'