Warm nest
Onze voetstappen echoën door de lege straten. Achter tientallen ramen twinkelen kerstlichtjes. Mensen samen in de zetel. Families samen aan tafel. Een handjevol vrouwen die borden droogwrijven.
Ik zoek zijn hand en mompel: 'Ik mis het.'
Onze voetstappen echoën verder.
'Dat warme gevoel van vroeger. Met zes of wat op Kerstdag. Spelletjes spelen en een cadeautje voor de winnaar. Steengrill en herinneringen ophalen. Ouderwetse gezelligheid.'
Hij knikt, de allerlaatste van die Kerstdagen vierde hij ook mee.
Het kerkhof is verlaten. Aan haar steen hangt een bloedrood bosje rozen. Ik laat mijn vinger glijden door de groeven van de letters van haar naam. De datums laat ik over. We kregen geen kans om uit tradities te groeien. Ze nam ze - zonder het te willen - met zich mee.
'Ik mis haar.'
Ik zoek opnieuw zijn hand en we wandelen naar huis. Naar de twinkellichtjes in de kerstboom, een zachte zetel en warme deken, onze twee katten. Ons warm nest.
maandag 26 december 2005
zaterdag 24 december 2005
dinsdag 20 december 2005
Boekenfestijn
De boekenbeurs werd door omstandigheden overgeslaan, met de belofte van het boekenfestijn.
'Ja, we gaan. Zeker. Beloofd. Echt waar.'
We gingen. Zeker. Beloofd. Tot zondag ...
Lief wees naar mijn wijnkistjes-boekenkast. 'Daar kan niets meer bij.'
Het voorstel om nog enkele wijnkistjes bovenop te stapelen, deed hem angstig kijken. (Instortingsgevaar)
Het voorstel om enkele boeken te elimineren, deed hem ongelovig kijken. (Oké, eerlijk. Ik kan mijn boeken maar moeilijk wegdoen)
Het voorstel om met een budget richting boekenfestijn te trekken, deed hem schaterlachen.
Dan maar de harde middelen: 'Je hebt het beloofd. Zeker. Echt waar.'
Om zo twee uren tussen de tafels te slenteren met een trolley achter me aan, gevolgd door een angstig kijkende Lief: 'Neem je die allemáál mee?'
Uiteindelijk werden het zes boeken binnen budget, die ik gisterenavond vruchteloos liep te zoeken. Tot ik zes boekvormige cadeautjes onder de kerstboom bespeur.
Vergeten: vlak voor Kerstmis zou Lief alles inpakken wat richting 'leuk om te krijgen' neigt.
De boekenbeurs werd door omstandigheden overgeslaan, met de belofte van het boekenfestijn.
'Ja, we gaan. Zeker. Beloofd. Echt waar.'
We gingen. Zeker. Beloofd. Tot zondag ...
Lief wees naar mijn wijnkistjes-boekenkast. 'Daar kan niets meer bij.'
Het voorstel om nog enkele wijnkistjes bovenop te stapelen, deed hem angstig kijken. (Instortingsgevaar)
Het voorstel om enkele boeken te elimineren, deed hem ongelovig kijken. (Oké, eerlijk. Ik kan mijn boeken maar moeilijk wegdoen)
Het voorstel om met een budget richting boekenfestijn te trekken, deed hem schaterlachen.
Dan maar de harde middelen: 'Je hebt het beloofd. Zeker. Echt waar.'
Om zo twee uren tussen de tafels te slenteren met een trolley achter me aan, gevolgd door een angstig kijkende Lief: 'Neem je die allemáál mee?'
Uiteindelijk werden het zes boeken binnen budget, die ik gisterenavond vruchteloos liep te zoeken. Tot ik zes boekvormige cadeautjes onder de kerstboom bespeur.
Vergeten: vlak voor Kerstmis zou Lief alles inpakken wat richting 'leuk om te krijgen' neigt.
Abonneren op:
Posts (Atom)