Vijf seconden
Zolang duurt het om te beslissen om toch maar een nieuwe GSM te kopen.
Of ook... drie hartslagen die werden overgeslagen terwijl ik nog net een afgebroken GSM-antennetje uit een handje op weg naar een KleineMan-mond weet te grissen.

Vreemd object
'Weet jij wat dit zou kunnen zijn?' Ik draaide een grijs stokje tussen mijn duim en wijsvinger en hield het op twee centimeter van Lief's neus.
'Vuilbak', mompelde hij en dook weer in zijn boek, goed wetend dat ik met de regelmaat van de klok wel eens een ondefinieërbaar object uit mijn schoudertas opdiep. De helft van een blauwe wasknijper, het gommetje van een potlood, het slotje van een oorring, om maar een paar dingen te noemen.
Ik liet het grijze dingetje nog een rondje tollen tussen mijn vingers. Er hing een stukje doorzichtig plakband aan.
'Lief!', riep ik.
'Mmm'
'Toen ik vroeg om het antennetje terug aan mijn GSM te zetten heb jij toen plakband gebruikt?'
'Mmm'
'Waarom?'
Lief richte zich zuchtend op en telde op zijn vingers af: Het ding dateert uit de telefonische préhistorie. De batterij houdt het nooit langer dan een dag vol. Je bent niet te verstaan. Als ik je überhaupt al te pakken krijg.
Hij liet zich weer in de zetel vallen. Koop nu eindelijk eens een nieuwe...
'Niet zolang hij ongeveer nog werkt', mompelde ik met het tubetje secondelijm tussen mijn tanden geklemd.

Nieuwe knuffel
Ik probeerde de net geadopteerde knuffel uit zijn handen te wrikken. Verleidde hem met een bijna kapotgesabbeld Konijn. Wapperde een stoet aan superzachte beestjes voor zijn neus en liet een buslading andere vrolijke vriendjes dansen op zijn buik.
Hij hield zijn handjes stevig rond zijn nieuwste vriendje geklemd.
Principes mogen dan principes zijn, er is maar zoveel hartbrekend gekrijs dat ik kan horen. Dus sukkelde KleineMan uiteindelijk in slaap met zijn nieuwe bedgenoot tegen zich aangedrukt.

Ik denk dat ik me een beetje zorgen zal beginnen maken.
Of ik koop meteen ook een leeslampje voor hem.