...

Hier stond een helemaal geen goed, eigenlijk gewoon slecht stukje. Nu is het weg.
Heb je geen kans gehad om het te lezen, prijs uzelf gelukkig.
Las je het wel, het spijt mij heel erg.

Bwards
Een tweede plaats op mijn palmares maakt van mij toch een beetje een echte blogger. Tijd om te handelen als een echte-echte. En meteen jullie ook aan te porren voor een echte blog-verkiezing. Want als een echte blogger heb ik al netjes gestemd.

Op zij die stukjes schrijft die gewoon ge-wel-dig goed zijn. En mij soms een beetje jaloers maken, als ik eerlijk ben.
Op zij die stukjes schrijft waarvan mijn mond vaak een beetje openhangt, omdat ik weet: dit zou ik niet kunnen…
Zij die mij (waarschijnlijk onwetend) inspireert om meer echt te schrijven.
Zij die (waarschijnlijk al even onwetend) verantwoordelijk is voor een groot deed van de inhoud van mijn boekenkast
En zij die ik vaak weergaloos en soms onnavolgbaar vind.

Addicted
Of ik eraan verslaafd was, vroeg ze. Aan dat bloggen van mij.
Neen, antwoordde ik resoluut.
Kon ik het dan missen?
Ook niet.
Dus dan toch verslaafd.
Neen.
Maar ik kan het toch niet missen?
Als ze het zo wou zien… goed dan. En ik verklaarde mezelf meteen ook verslaafd aan mijn Lief, KleineMan, lieve vrienden, familie, collega’s, huis, boeken en vrijheid. En dat was nog maar de start.