LeesMoe
Ik loop verloren in de stapel boeken op mijn nachtkastje. Boetekleed overvleugelt liefdevol deel II van de Aardkinderen. Rode Schoenen en Steen voor Steen leunen moe tegen elkaar aan. In mijn hand rust Studio Zes waarin ik rusteloos op en neer blader. Ik ijsbeer tussen de stapel op mijn nachtkastje en draal voor de boekenkast tot mijn blote voeten door en door koud zijn. Tot ik uiteindelijk weer doodmoe met de Humo in bed beland. Ik draai me met mijn rug naar de boeken toe en val halverwege het stuk over ‘Ploetermoeders’ in slaap, zonder me zelfs de bedenking te maken dat ik dat boek eens moet opzoeken…

Doe eerst van klik en dan van lees:

We wervelden samen rondjes, als tegenwicht van elkaar. De kamer vermomde zich in witte en donkere vegen en we tolden steeds sneller verder in wat meer en meer op de binnenkant van een klosje garen leek. Hij schudde wild met zijn hoofd van links naar rechts en liet zijn lach door de muziek kolken. Uiteindelijk klampte KleineMan ook zijn blik aan de mijne vast. En ik wervelde verder met mijn ogen gelijmd aan het mooiste wat er is: Puur, onversneden plezier en vertrouwen.

De wereld draaide nadien nog even heel erg voelbaar door.

Niets bijzonders, behalve een mooie link naar een mooi liedje

klik

I like I like when we whisper soft to each other
I like I like when we're quiet with one another
I like I like when we're n-nice nice to each other
I like I like when we surely like one another

(ook een beetje dankzij Vuur)