donderdag 27 maart 2008

[wijvenweek] Mijn huishouden in het kort...

Als ik de zekerheid had dat zwoegen in het huishouden dezelfde voldoening geeft als pakweg zwoegen op een tekst, dan stofte ik nauwgezet elk hoekje. Sopte de ramen tot ze glommen als kristallen, streek elk milimetertje kreukel weg en dweilde ik tot elk korreltje vuil in de emmer zwom.
Als ik de zekerheid had dat mijn huis een onafzienbare tijd in die nette plooi zou blijven liggen, dan zocht ik met een microscoop naar het minste spinnewebbetje, dan rangschikte ik mijn kleerkast van het witste wit tot het zwartste zwart en zoog zelfs het allerlaatste kattehaartje op het tapijt op.
Vier uur, dat ik het langste dat ik al kon genieten van mijn spik en span huis.

woensdag 26 maart 2008

[wijvenweek] Man, de bijna-toch-ideale

Er stond een heel stukje klaar over hoe de ideale man ineengestoken moet zijn. En dat lijstje was bij-zon-der lang. En ingewikkeld. En tegenstrijdig en -laat ik eerlijk zijn - een klein beetje onrealistisch.

Denk, stoer maar toch lief.
Groot en op een bepaalde manier ook een beetje klein.
Zout en toch zoet, zo je wilt.

Dus ligt het postje nu eenzaam ergens in de vergeetput van Ctrl-Alt-Delete en geef ik grootmoedig toe. Hoezeer we ook wegdromen bij Brad Pitt, Hugh Laurie of Gabriel Rios. Eerlijk is eerlijk... het zit em in de details…

Bijvoorbeeld, de kriebels uit mijn hoofd jagen, keer op keer.
Enkel mijn man kan dat en daarom is hij mijn man.

En jullie mede-wijvenweekster? Wat kan enkel jouw man?
[wijvenweek] De ideale papa

KleineMan hotst door de woonkamer met een oude Humo in zijn armen geklemd. 'Papa! Papa' scandeert hij om de twee stappen en wappert ondertussen met het tijdschrift.
Ik kijk hem over de rand van de kersverse Humo aan. Hij klautert naast me op de zetel en keilt zijn gekreukt exemplaar in mijn schoot. 'Papa! Papa!' roept hij en tikt ondertussen verwoed op de achterflap. Lief komt uit de keuken op het geroep af en ziet samen met mij hoe KleineMan driftig op de foto van een sexy pruilende Brad Pitt tikt. 'Papa! Papa!'

Mijn 'Jaja, dat zou mama niet erg vinden' was net iets te luid voor Lief's oren.