zaterdag 26 juli 2008

Letters

Het lettervreten gaat onverminderd door - minstens voor nog een week vakantie met voldoende zon en voldoende schaduw. Maar tussen het lettervreten door proef ik herhaaldelijk voorzichtig van een buitengewoon boek.
Op een verregende verjaardag met een grote boekenbon stootte ik op het boek dat het gevolg was van een lezing. Dit vreet ik niet weg. Dit proef ik, smaak ik, herlees ik en kauw ik verder nog op na. Het is een eenvoudig, maar boeiend relaas. En dan lees ik dit bij Lilith en ik duik nog dieper in het boek. Met een potlood in mijn hand (voor het eerst) duid en markeer ik in de kantlijn. Geïnspireerd.

vrijdag 25 juli 2008

Vakantieleesvoer

Meisje met de negen pruiken (Sophie Van der Stap)
Haar taalgebruik geeft me zin om zelf te beginnen schrijven. Het verhaal laat me echter niet los. Ik lees door tot het einde dat ik verwacht.

De verdwenen tombe (Kate Mosse)
Het heeft iets om je in een verhaal te storten dat zich afspeelt in het land waar je op reis bent.
Mooie opzet, maar te zweverig naar mijn mening op het einde.

Ken je me nog (Sophie Kinsella)
Geen vakantie zonder een voeten in de zon - hoofd in de schaduw-boek.
Het kon ook niet anders
We lezen 'Het grote knuffelboek' elke avond opnieuw. Hij verpakt in zijn slaapzak met een zandbestoven knuffelkonijn in zijn knuist geklemd. Ik met een zaklamp onder mijn kin en een pull rond mijn middel voor de kille avond die er nooit komt.
Uit de stapel die ik voor hem meesleepte naar een onooglijk plekje aan de Franse rand kiest hij keer op keer hetzelfde exemplaar. Van schildpadden die traag knuffelen, en egels die voorzichtig knuffelen (want anders prikken ze elkaar) tot de olifanten en de knuffelberen. Hij raast door de pagina's van voor naar achter terug naar voor en dan nog even naar het midden om de boel te rekken. Om dan te pauzeren bij de laatste twee pagina's waar mama een knuffel krijgt(kort) en KleineMan een heleboel knuffels krijgt.

Een lees- en knuffelbeest, hij is van mij...