Kleine dingen
Kleine dingen, daar zit het grootste geluk in de laatste dagen.
In die ene koffie die ik mezelf over de middag gun.
(Meer drinken doe ik beter niet, want KleineMeid deelt mijn liefde voor de zwarte oppepper niet)
In die jeansbroek die wonderwel opeens weer past. In Harry Potter herlezen, want meer kan mijn hoofd om twee uur 's nachts niet aan. In - na een week tijd - opnieuw een stukje typen met een hand. In vier uur onderbroken slaap.
En het grootste kleine geluk zit in de tien teentjes, tien vingertjes, twee oogjes en alles daarrond die bijna onveranderd op mijn arm kamperen.

... meer dan 1000 woorden

KleineMeid
Van de salsadanseres in mijn buik is niet veel meer over. Alsof ze opgelucht is dat ze ruimte heeft voor haar armen en benen ligt ze simpelweg helemaal uitgestrekt in haar wieg of op onze arm. Ze kijkt rond met grote ogen tot ze moegekeken wegduikt in de holte van onze arm.
KleineMeid lijkt in de verste verte niet op de wiebelPuk die in mijn buik woonde.
Maar wanneer ik even haar blik vang, weet ik wel beter.