Moe

moe
moe
moe
moe
moe....

Draagdoekgek
Waar maakte ik me druk over toen KleineMan geboren was? Ik leek 23 uur per dag te missen, terwijl nu... KleineMeid eet, kijkt wat rond en slaapt weer. En dan draal ik wat boven haar park. Moet ik niet meer doen voor haar?
Gelukkig is er dan één van mijn afwijkingen: draagdoeken. Dus zodra ze begint te geeuwen, knoop ik haar in één van mijn 'gordijnen' zoals Lief ze vriendelijk noemt. Twee piepjes later ligt er een klein meisje tegen mijn hals aan te snurken. Dezer dagen schrijf en lees ik of plooi was met één van mijn twee grootste schatten tegen mijn hart aan en dat maakt alle verschil...

Het roze-front
Ik had het kunnen weten, dat slechts met één meisje langs Liefs kant schoonmoeder een beetje tilt zou slaan. Want, ja een kleinzoon dat is geweldig, maar een kleindochter die kan je in rokjes en kleedjes en maillotjes steken. En liefst van al van top tot teen in allerlei varianten roze. Van oud tot knal. Van zacht tot fel.
Resultaat: mijn ogen doen een beetje pijn als ik de lade met KleineMeids kleertjes opentrek de dag nadat schoonmoeder diverse kinderwinkels binnenviel.
'Ze staat wel mooi met roze', glimt Lief als hij zijn dochter in een knalknal-tenuetje heist.
Ik hou het op 'trop is teveel' en wissel een veel te zoet frulletjesbroekje voor die ene stoere jeansbroek die ik uit de brand wist te slepen.