dinsdag 7 oktober 2003

Voorlezen
Mijn stem struikelt over punten, komma's en aanhalingstekens. Mijn intonatie blijft zo vlak als het tafelblad. Ik hoor mezelf denken: "Dit gaat niet goed, dit wordt niets." Ik hobbel en struikel verder over lijnen en paragrafen. Het wit van het einde lijkt niet dichter te komen. De stilte na het laatste woord gaat me nog het beste af.

Geen opmerkingen: