vrijdag 19 november 2004

Kleine Adam
Opeens hou ik Kleine Adam terug in mijn handen. Eén van mijn eerste eigen boeken. Ik blader erdoor heen en snuif de geur van oude boeken op; muf papier en een vergeelde beduimdelde kaft.
'Het was één van mijn lievelingsboeken', glimlach ik terwijl ik tussen de pagina's snuister. Adam die met zijn bezem de hele wereld wegveegt en met zijn kleurkrijtjes en nieuwe, mooiere wereld wil tekenen.
'Ik heb het net eens doorbladerd en vind het maar een naïef boek', zegt de verkoopster van de tweedehandswinkel. 'Idealistisch, saai en hopeloos verouderde illustraties.'
Ze neemt mijn geld aan en wikkelt Kleine Adam in bruin pakpapier.
Ik laat het boek in mijn tas glijden en denk: 'Je moet het als zesjarige gelezen hebben, om er van te houden.' Met die herinnering in mijn tas loop ik de winkel uit.

Geen opmerkingen: