Wat het gesprek had kunnen zijn...
'Jij bent van woorden. Ik van beelden.' zegt ze
'En hoe zijn mijn woorden dan?'
Ze wijst naar de gebloemde luiertas. 'Zo, ik vind dat je schrijft zoals die tas eruit ziet.'
'Verbloemend?' vraag ik.
'Mmm, neen niet echt, meer zoals dit' en ze wijst naar het glas spuitwater.
'Bruisend', probeer ik de voor de hand liggende bal in te koppen.
'Ook, ook. Maar toch meer zoals een welig tierende plant met veel kleine bloementjes.'
'Met veel tierlantijntjes...'
'Eerder krulletjes.'
'Krulletjes...'
'Kleine krulletjes', besluit ze.
Ik lach en denk er mijn letters bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten