Daar is het weer. Dat gevoel.
Het gevoel van waar is mijn auto? Mijn toilettas en wat kleren? Waar is de kaart en als ik aan de deur sta, moet ik dan links of rechts om er te geraken?
Dan wil ik de ruimte boven de vier wielen volstouwen. Met al wie ik graag zie en het weinige dat ik denk nodig te hebben. Dan wil ik rijden, naar daar waar het te koud is voor een mooie zonnige vakantie. Naar daar waar de namen onuitspreekbaar zijn en de lucht hemelsblauw. Waar er gekleurde houten huisjes staan en je nog kan spreken van wijdse vlakten. Dan wil ik naar daar waar ik ooit de mooiste zomervakantie van mijn jeugd beleefde. En dan denk ik, nog even tot zij wat ouder zijn.
Het gevoel van waar is mijn auto? Mijn toilettas en wat kleren? Waar is de kaart en als ik aan de deur sta, moet ik dan links of rechts om er te geraken?
Dan wil ik de ruimte boven de vier wielen volstouwen. Met al wie ik graag zie en het weinige dat ik denk nodig te hebben. Dan wil ik rijden, naar daar waar het te koud is voor een mooie zonnige vakantie. Naar daar waar de namen onuitspreekbaar zijn en de lucht hemelsblauw. Waar er gekleurde houten huisjes staan en je nog kan spreken van wijdse vlakten. Dan wil ik naar daar waar ik ooit de mooiste zomervakantie van mijn jeugd beleefde. En dan denk ik, nog even tot zij wat ouder zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten