woensdag 28 oktober 2009

Heb ik al verteld over MijnMakker?
Een kleine stoere kerel die nog net niet tot aan mijn knie komt. De wereld inkijkt met hemelsblauwe ogen en ondanks zijn bijzonder geringe woordenschat over een onvoorstelbare aaibaarheidsfactor beschikt.
Heb ik al verteld over hoe hij mijn hart veroverde. Nog voor hij er was. Nog voor ik wist wie hij was. Simpelweg omdat ik zijn meter mag zijn.
En heb ik al verteld hoe hij zijn eigen kamertje heeft in mijn hart. Compleet met knuffels die even aaibaar zijn als hijzelf, vol met avonturen om in rond te kruipen en koekjes om in alle stilte te eten.
En dat hij zal groeien, MijnMakker. Groter dan ik.
En dat ik benieuwd ben welke kerel er zal opbloeien uit het bolletje Makker dat ik zo graag knuffel. Heb ik al verteld over zijn glimlach die zijn gezichtje in twee deelt.
En hoe hij vaak van mijn schoot richting zijn mama kruipt.
En dat dat niet erg is. Want hij is klein genoeg om hem tijdens zijn ontsnappingspoging op te vissen en een zoen op zijn pluizenbol te planten.
Had ik al verteld over MijnMakker, die niet van mij is en toch weer wel?

Geen opmerkingen: